%0 Journal Article %T رسالت سوداشن به عنوان بودی‌ستوه در داستان وسنتره‌جاتکه %J Ancient Iranian Studies %I گروه پژوهشی باستان‌کاوی تیسافِرن %Z 2821-2215 %A شکاری نمین, افسانه %D 2022 %\ 03/21/2022 %V 1 %N 1 %P 23-39 %! رسالت سوداشن به عنوان بودی‌ستوه در داستان وسنتره‌جاتکه %K بودی‌ستوه %K دوکه %K زبان‌سغدی %K سوداشن %K منجی %K وسنتره‌جاتکه %R 10.22034/ais.2021.133756 %X قانون رنج جهانی و یا حقیقت شریف دوکّه از آموزه‌های اصلی بودایی است. از نظر بودا، یک فرد با رهایی از دل مشغولی های فردی، اجتماعی، خاموش کردن همه‌ی تمایلات و خواهش‌های نفسانی، از رنج و تولّد مکرّر در این جهان نجات می‌یابد و به آرامش و رستگاری ابدی (نیروانه) می‌رسد. به باور مکتب مهایانه، امکان رهایی و نجات به واسطه‌ی تلاش و نیروی فردی وجود ندارد و کمک یک منجی امری ضروری است و این همان وظیفه‌‌ای است که سوداشن، شاهزاده‌ی داستان وسنتره‌جاتکه بر عهده می‌گیرد. ازاین‌رو بخش‌هایی از متن سغدی مرتبط با کردار فردیِ سوداشن، شاهزادۀ داستان وسنتره جاتکه (طبق حرف نویسی بنونیست) که برای ارائه‌ی ترجمه فارسی بهتر توسط نگارنده بر اساس واژه‌نامه‌ی خانم قریب آوانویسی شده و مطابق ترجمه‌ی فرانسه بنونیست بازبینی شده‌اند، انتخاب شده است. این مقاله در پی آن است که از خلال بررسی‌های محتواییِ متن نقش سوداشن را آشکار کند و اینکه آیا می‌توان او را در مقام منجی و بودی‌ستوه دانست. که سرانجام به خاطر هدف مقدس خود که پیوسته در داستان تکرار می‌شود یعنی رهاندن جانداران از رنج و دوزخ، تمام دارایی‌ها و فرزندان و همسر خود را می بخشد و به پاداش این کردار خود به مقام بودا خواهد رسید. %U https://www.ancientiranianstudies.ir/article_133756_ab392dd8db4014d895d86c5166f2c11a.pdf