بررسی مقالههای نوشته شده توسط دانشمند همکار یک امتیاز است. بااینحال، این یک مسئولیت زمانبر است. ازاینرو، هیئت تحریریه پژوهشنامه ایران باستان، نویسندگان و مخاطبان از تمایل شما به پذیرش این مسئولیت و فداکاری شما سپاسگزاری میکنند. پژوهشنامه ایران باستان از فرآیند بررسی همتایان دو سو ناشناس که سریع و منصفانه است، پایبند است و همچنین کیفیت بالای مقالههای منتشر شده را تضمین میکند. برای انجام این کار، «پژوهشنامه ایران باستان» به داورانی نیاز دارد که بتوانند دیدگاههای روشنگر و سودمندی را در دربارۀ مقالههای ارسالی ظرف 4 تا 6 هفته پس از زمان پذیرش بازبینی ارائه کنند. حفظ پژوهشنامه ایران باستان بهعنوان یک مجله علمی با کیفیت بالا به داورانی وابسته است که از تخصص بالایی برخوردار باشند و توانایی عینی، منصفانه و شناختی در ارزیابی مقالهها داشته باشند.
مسئولیتهای داوران
اگر سردبیر پژوهشنامه ایران باستان داورانی را برای داوری مقاله برگزیده باشد، مسئولیتهای داوران چنین است:
1. بررسی نقادانه اما سازنده مقاله و تهیه نظر دقیق درباره مقاله برای یاری به نویسندگان در بهبود آثار خود؛
2. بررسی چندبارۀ مقاله در صورت نیاز؛
3. ارائه همۀ اطلاعات مورد نیاز در مهلت مقرر؛
4. ارائه پیشنهاد به سردبیر دربارۀ مناسب بودن مقاله برای چاپ در مجله؛
5. اعلام هرگونه تضاد منافع احتمالی در رابطه با نویسندگان یا محتوای یک مقاله به سردبیر که از آنان خواسته میشود بررسی کنند؛
6. گزارش تخلفات احتمالی پژوهشی؛
7. پیشنهاد داوران جایگزین در صورتی که به هر دلیلی نتوانند مقاله را بررسی کنند؛
8. مقاله به عنوان یک سند محرمانه؛
9. استفاده نکردن از اثر شرح داده شده در مقاله؛
10. نداشتن ارتباط مستقیم با نویسندگان؛
11. معرفی نکردن خود به نویسندگان؛
12. عدم تحویل مقاله تعیین شده به داور دیگری؛
13. حصول اطمینان از کیفیت بالا و اصل بودن مقاله؛
14. آگاه کردن سردبیر در صورت مشاهده مقاله تعیین شده در هر مجلۀ دیگری که وی آگاه است در دست بررسی است؛
15. نوشتن گزارش ارزیابی به زبان انگلیسی.
هنگام بررسی یک دست نوشته چه چیزی باید بررسی شود؟
1. تازگی؛
2. اصالت؛
3. قابلیت اطمینان علمی؛
4. کمک ارزشمند به علم؛
5. افزودن جنبههای تازه به رشته؛
6. جنبههای اخلاقی؛
7. ساختار مقاله ارسالی و ارتباط آن با شیوهنامه راهنمای نویسندگان؛
8. ارجاعهای ارائه شده برای اثبات مطالب؛
9. دستور زبان، نقطهگذاری و املا؛
10. سوء رفتار علمی