Parthian Strategies in Border Management and Establishing Internal Security

Document Type : Original Article

Author

Ph.D Student of Ancient Iranian History, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

One of the basic principles of the stability and strength of governments has been their ability to establish internal security and protect borders against the threat of foreigners. The Parthian Empire, which struggled with hostile forces on several fronts since its inception, had to consolidate its position by expanding security inside the country and guarding its borders against foreign powers. This action was necessary both for the defense of the country and the policy of expanding the territory. The Parthians developed mechanisms that might ensure the internal security and border regions of Iran by utilizing the ancient legacy and innovating. Managing nomadic tribes, tiny cities, and puppet governments, as well as ongoing performance monitoring, allowed for the protection of the frontiers and the establishment of internal security. This research discusses the strategies of the Parthian state in protecting the borders and creating internal security against external threats and internal problems. In this regard, the Parthian period’s historical sources are examined in light of the material culture recovered from this time.

Keywords

Main Subjects

Full Text

Introduction
The ability to defend the territory is considered one of the necessary conditions for a political unit as a state (Sancisi Weerdenburg, 2009: 291). Any political system must have sufficient authority to defend its borders to become a state. This issue was more important in ancient times because the disorder and the risk of invasion by nomadic and primitive tribes as well as the lack of adherence of rival governments to political agreements in ancient times were greater than today. This research aims to identify the strategic decisions of the Parthians in protecting the borders and establishing security inside the country. The strategies of the Parthians in confronting and preventing the external and internal dangers of their vast territory are examined with a structuralism approach. The main research question focuses on the executive mechanisms of the Parthian state to realize internal and border security. For this research, simultaneous sources and Parthian material culture such as the remaining defensive fortifications are examined. As a result, a general overview of the internal and border forces and fortifications of the Parthian Empire will be obtained, and the analysis of these data can determine the executive mechanisms of the Parthians in achieving internal and border security.


Research Literature
Clarifying some of the Parthian Empire’s state management strategies and problem-solving procedures is crucial for understanding the significance of this research. Other facets of this research, which are significant in interpreting the Parthian historical events, include evaluating how well this state’s intellectual machinery performs in dealing with novel challenges, its capacity to adapt to circumstances, and its ability to manipulate the status quo for its gain.
Border Management in the Parthian Empire
During its long and fluctuating history, the Parthian Empire had to contend with primitive tribes and emerging civilizations in the east, west, and north of its territory. These military conflicts caused the borders of this empire to be constantly changing, and therefore, when talking about the borders of the Parthian Empire, the time in question should be clarified. It can be said that this empire at its peak power during the reign of Mithridates II and Orodes II reached from the east to Herat, and even possibly to Bactria (Olbricht, 2013: 18-19) and the old route of the Amu Darya River (Diakonov, 1972: 57) which flowed into the Caspian Sea and included the territory of the Massagetae (College, 2009: 46).
Security in Cities
The features and requirements of the ancient world required governments to protect the cities as much as possible against common problems in addition to controlling the security within the country. The Parthian state had thought of effective measures in this case. The cities themselves had an independent nature in the Parthian Empire, which made them somewhat self-sufficient in relation to the outside world. During this period, cities usually had two circular or quadrangular plans, the first of which probably originated in Central Asia (Bussagli, 2010: 14-15). Defensive walls protected these cities.


Conclusion
The Parthian Empire managed to grow from a local power in the mid-third century BC to a global power in the mid-second century BC within a hundred years. Thus, it is necessary to examine the executive and administrative mechanisms of this empire to understand the reasons for the success and stability of this government. Every state needs to expand security inside and on the borders of its territory to maintain order and stability as well as military and political progress. The evidence shows that the Parthian statesmen understood this point well and tried to control the internal and border security of their country by taking advantage of the past heritage and to a large extent with effective innovations. The Parthians managed to control the security in the cities by establishing military and law enforcement authorities in the cities, monitoring entry and exit, and exploiting the ideology of the king’s holiness and high status. The construction of military forts inside the country and along important caravan routes was another important step in the development of the country’s internal security, which led to the progress and prosperity of commerce. In addition, the Parthian statesmen tried to establish security and increase surveillance on the edges of their territory by agreeing with primitive and nomadic tribes and moving military prisoners and different tribes to the borders, while following the old patterns of the region. The construction of numerous border forts was also one of the strategies of the Parthian state to deal with foreign invasion, which was successful in many cases. Therefore, in general, the Parthian state should be counted among the successful governments in the matter of security control in Iran. Not only do the simultaneous sources report the relative success of the Parthians in expanding border and internal security, but there are few reports about the large-scale rebellions of local tribes and the civil wars of Iran during the five centuries of the Parthian Empire. This indicates the superiority of Parthian security and defense mechanisms compared to the Roman Empire, as a rival and hostile state.

🔓 © 2023 The Author(s). Published by Tissaphernes Archaeological Research Group, Tehran, Iran. Open Access. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), which permits non-commercial re-use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited, and is not altered, transformed, or built upon in any way. The ethical policy of Ancient Iranian Studies is based on the Committee on Publication Ethics (COPE) guidelines and complies with International Committee of Ancient Iranian Studies Editorial Board codes of conduct. Readers, authors, reviewers and editors should follow these ethical policies once working with Ancient Iranian Studies. The ethical policy of Ancient Iranian Studies is liable to determine which of the typical research papers or articles submitted to the journal should be published in the concerned issue. For information on this matter in publishing and ethical guidelines please visit www.publicationethics.org.

References

آمیئن‌مارسلن. (1310). جنگ شاهپور ذوالاکتاف با یولیانوس امپراتور روم، ترجمه محمدصادق اتابکی، تهران: انتشارات اداره شورای نظام.
Ammianus Marcellinus. (1931). Rerum gestarum libri, Translated into Persian by Mohammad Sadegh Atabaki, Tehran: Nizam Council Administration Publications (in Persian).
آیلرز ، ویلهلم. (1380). «ایران و بین‌النهرین»، تاریخ ایران کمبریج جلد 3 بخش 1، ویراسته احسان یارشاطر، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر: 593-617.
Eilers, Wilhelm. (2001). Iran and Mesopotamia, In Yarshater, Ehsan (ed.), The Cambridge History of Iran, Vol. 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1, Translated into Persian Hasan Anoosheh, Tehran, Amirkabir, 593-617 (in Persian).
ادوِل، پیتر ام. (1399). در بین روم و ایران: فرات میانی، میان‌رودان و پالمیرا تحت کنترل رومی،  ترجمه محمد ملکی، تهران: شفیعی.
Edwell, Peter M. (2020). Between Rome and Persia: the middle Euphrates, Mesopotamia and Palmyra under Roman control, Translated into Persian by Mohammad Maleki, Tehran, Shafiei (in Persian).
البریخت، مارک. (1392). «فرهنگ مناطق استپی و روابط میان جمعیت کوچگر و یکجانشین»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراستۀ یوزف ویزهوفر، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز: 1-56.
Olbrycht, J. Marek. (2012 The culture of the steppe areas and the relationships between nomads and the settled population, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Hooshang Sadeghi, Tehran: Farzan Rooz, 543-562 (in Persian).
الربروک، اووه. (1400). پارتیان، ترجمۀ شاهین آریامنش، تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری.
Ellerbrock, Uwe. (2022). Parthians, The Forgotten Empire, Translated into Persian by Shahin Aryamanesh, Tehran, Richt (in Persian).
ایست، دابلیو. گوردون. (1392). تاریخ در بستر جغرافیا، ترجمۀ حسین حاتمی‌نژاد و حمیدرضا پیغمبری، تهران: پژوهشکدۀ تاریخ اسلام.
East, William Gordon. (2012). The geography behind history, Translated into Persian by Hossein Hataminejad and Hamidreza Peyghambari, Tehran: Islamic History Research Institute (in Persian).
ایسیدور خاراکسی. (1392). منزلگاه‌های اشکانی، ترجمه علی‌اصغر میرزایی، تهران: ماهی.
‏‫Isidore, Ofcharax. (2013). Parthian stations, Translated into Persian by Ali Asghar Mirzaei, Tehran: Mahi. (in Persian).
باستانی‌پاریزی، محمدابراهیم. (1383). یعقوب لیث، تهران: علم.
Bastani Parizi, Mohammad Ebrahim. (2004). Ya'qub ibn al-Layth, Tehran, Elm (in Persian).
باسورث، ک. ا. (1380). «ایران و تازیان پیش از اسلام»، تاریخ ایران کمبریج جلد سوم بخش یکم، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر: 707-726.
Bosworth, C. E.. (2001). Iran and the Arabs before Islam, In Yarshater, Ehsan (ed.), The Cambridge History of Iran, Vol. 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1, Translated into Persian Hasan Anoosheh, Tehran, Amirkabir, 707-726 (in Persian).
بروسیوس، ماریا. (1396). ایرانیان باستان، ترجمۀ مانی صالحی علامه، چاپ دوم، تهران، نشر ثالث.
Brosius, Maria. (2017). The Persians: an introduction, Translated into Persian by Mani Salehi Allaneh, Tehran, Sales (in Persian).
بریان، پیر. (1391). از کورش تا اسکندر تاریخ شاهنشاهی ایران، جلد دهم مجموعه تاریخ هخامنشیان خرونینگن، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: توس.
Briant, Pierre. (2011). From Cyrus to Alexander: A History of the Persian Empire, Translated into Persian by Morteza Saqebfar, Tehran, Toos (in Persian).
بوسایلی، ماریو. (1383). هنر پارتی و ساسانی، ترجمۀ یعقوب آژند، تهران: مولی: 1-32.
Bussagli, Mario. (2004). Parthian and Sasanian art, Translated into Persian by Yaghoub Azhand, Tehran, Mola, 1-32 (in Persian).
بیرونی، ابوریحان. (1386). آثارالباقیه، ترجمه اکبر داناسرشت، تهران: امیرکبیر.
Al-Bīrūnī, Abū Rayhān. (2007). Kitāb al-āthār al-bāqiyah `an al-qurūn al-khāliyah, Translated into Persian by Akbar Danaseresht, Tehran: Amir Kabir (in Persian).
بیوار، ایدرین دیوید. (1380). «تاریخ سیاسی ایران در دوره اشکانیان»، تاریخ ایران کمبریج جلد 3 بخش 1، ویراسته احسان یارشاطر، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
Bivar, A. D. H. (2001). The Political History of Iran Under the Arsacids, In Yarshater, Ehsan (ed.), The Cambridge History of Iran, Vol. 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1, Translated into Persian Hasan Anoosheh, Tehran, Amirkabir (in Persian).
پُش، والتر. (1392). «منابع چینی در مورد اشکانیان»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراسته یوزف ویزهوفر، ترجمه هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز: 543-562.
Posch, Walter. (2012). Chinese sources on the Parthians, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Hooshang Sadeghi, Tehran: Farzan Rooz, 543-562 (in Persian).
پلوتارک. (1338). حیات مردان نامی جلد 4، ترجمه رضا مشایخی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
Plutarch. (1959). les vies des Hommes illustre, Vol. 4, Translated into Persian by Reza Meshaikhi, Tehran: Book Translation and Publishing Company (in Persian).
پلوتارک.  (1346). حیات مردان نامی جلد 3، ترجمه رضا مشایخی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
Plutarch. (1967). les vies des Hommes illustre, Vol. 3, Translated into Persian by Reza Meshaikhi, Tehran: Book Translation and Publishing Company (in Persian).
پورشریعتی، پروانه. (1399). افول و سقوط شاهنشاهی ساسانی، ترجمه آوا واحدی نوایی، تهران: نشر نی.
Pourshariati, Parvaneh. (2020). Decline and fall of the Sasanian empire: The Sasanian-Parthian confederacy and the Arab conquest of Iran, Translated into Persian by Ava Vahedi Navaei, Teharn, Ney (in Persian).
پیرنیا، حسن. (1391). تاریخ ایران باستان، تهران: نگاه.
Pirnia, Hassan. (2011). History of Ancient Iran, Tehran: Negah (in Persian).
پیگولوسکایا، نینا. (1372). شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان، ترجمه عنایت‌الله رضا، تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
Pigoloskaya, Nina. (1993). Iranian cities during the Parthian and Sassanian era, Translated into Persian by Inayatullah Reza, Tehran: Scientific and Cultural Publishing Company (in Persian).
 
جعفری دهقی، محمود. (1393). «تاریخ سیاسی اشکانیان»، تاریخ جامع ایران جلد 2، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: 265-370.
Jafari Dehghi, Mahmoud. (2013). Political History of Parthians, Comprehensive History of Iran, Vol. 2, Tehran: Center for the Great Islamic Encyclopedia: 265-370 (in Persian).
خسروزاده، علیرضا. (1391). «حضور پارتیان در مناطق جنوبی خلیج فارس (شرق و جنوب شرقی شبه‌جزیره عربستان) براساس مدارک باستان‌شناسی به‌دست آمده از محوطه‌های پارتی سواحل جنوبی خلیج فارس»، مطالعات باستان‌شناسی، شمارۀ 2، دورۀ 4، پاییز و زمستان: 63-81.
Khosro Zadeh, A. (2013). Parthian Presence in the Southern Regions of the Persian Gulf Alireza Khosro Zadeh. Journal of Archaeological Studies, 4(2), 63-81. doi: 10.22059/jarcs.2013.32120 (in Persian).
خسروزاده، علیرضا. (1396). باستان‌شناسی خلیج فارس در دورۀ اشکانی و ساسانی، تهران: سمت.
Khosrowzadeh, Alireza. (2016). Archeology of the Persian Gulf in the Parthian and Sassanid periods, Tehran: Samit (in Persian).
خطیبی، ابوالفضل. (1393). «اشکانیان در حماسه ملی»، تاریخ جامع ایران جلد 2، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: 371-420.
Khatibi, Abolfazl. (2013). Arsacids in the National Epic, Comprehensive History of Iran, Vol. 2, Tehran: Center for the Great Islamic Encyclopedia: 371-420 (in Persian).
دانا، محسن، علیرضا نصرآبادی، هادی شریفیان. (1395). «قلعه نهبندان، شواهدی از دوره اشکانی در شرق ایران»، مطالعات باستان‌شناسی، دوره 8، شماره 1، بهار و تابستان: 37-56.
Dana, M., Nasr Abadi, A., & Sharifan, H. (2016). Qal’e Nehbandān: New Evidence of Parthian Period in Eastern Iran. Journal of Archaeological Studies, 8(1), 37-56. doi: 10.22059/jarcs.2016.59491 (in Persian).
داندامایف، محمد. ا. (1391). ایرانیان در بابل هخامنشی، ترجمۀ محمود جعفری دهقی، تهران: ققنوس.
Dandamaev, M. A. (2011). Iranians in Achaemenid Babylonia, Translated into Persian by Mahmoud Jafari Dehaghi, Tehran: Qoqnoos (in Persian).
دریایی، تورج. (1393). «تشکیلات اداری در ایران باستان»، تاریخ جامع ایران جلد 3، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: 497-536.
Daryaei, Toraj. (2013). Administrative Organizations in Ancient Iran, Comprehensive History of Iran, Comprehensive History of Iran, Vol. 3, Tehran: Center for the Great Islamic Encyclopedia: 536-497 (in Persian).
دوبلویس، لوکاس، وان‌دراسپک، روبارتوس. (1388). دیباچه‌ای بر جهان باستان، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
Blois, Lukas de. (2009).  ‎An introduction to the ancient world, Translated into Persian by Morteza Saqhebfar, Tehran: Qoqnoos (in Persian).
دوبواز، نیلسون، 1396، تاریخ سیاسی پارث، ترجمۀ علی‌اصغر حکمت، تهران: علمی و فرهنگی.
Debevoise, Neilson Carel, (2017). A political history of Parthia, Translated into Persian by Ali Asghar Hekmat, Tehran: Scientific and Cultural (in Persian).
دیاکونوف، م. م. (1346). تاریخ ایران باستان، ترجمه روحی ارباب، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
Diakonov, Igor Mikhailovich. (1972). History of Ancient Persia, Translated into Persian by Roohi Arbab, Tehran, Book translation and publishing company (in Persian).
دیاکونوف، ایگور میخائیلویچ. (1351). اشکانیان، ترجمه کریم کشاورز، تهران: پیام.
Diakonov, Igor Mikhailovich. (1972). History of Media, Translated into Persian by Karim Keshavarz, Tehran, Payam (in Persian).
دیاکونوف، ایگور میخائیلویچ و آ. لیوشیتس. (1383). کتیبه‌های اشکانی نیسا (اسناد اقتصادی)، ترجمۀ شهرام حیدرآبادیان، تهران: کلام شبدا.
‎Diakonov, Igor Mikhailovich. (2004). Parthian economic documents from Nisa, Translated into Persian by Shahram Hyderabadian, Tehran: Kalam Shabda (in Persian).
رجبی، پرویز. (1380). هزاره‌های گمشده جلد 4 اشکانیان (پارت‌ها)، تهران: توس.
Rajabi, Parviz. (2001). The Lost Millenniums, Vol. 4, Parthians, Tehran: Toos (in Persian).
رجک، تسا. (1392). «اشکانیان در نوشتۀ ژوزفوس»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ترجمه خشایار بهاری، تهران: فرزان روز: 471-494.
Rajak, Tessa. (2012). The Parthians in Josephus, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Bahari, Tehran: Farzan Rooz, 471-494 (in Persian).
سانسیسی وردنبورخ، هلن. (1388). «آیا اصلاً امپراتوری ماد وجود داشته است؟»، تاریخ هخامنشیان خرونینگن جلد 3، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران: توس: 285-309.
Sancisi-Weerdenburg, Heleen. (2009). “Was there ever a Median empire?” In Kuhrt, A and Sancisi-Weerdenburg, H (eds.), Achaemenid History, III, Translated into Persian by Morteza Saqebfar, Tehran, Toos, pp. 285-309 (in Persian).
سرخوش کرتیس، وستا. (1394). «فرهنگ و جامعۀ اشکانی»، بین‌النهرین و ایران در دوران اشکانی و ساسانی، ترجمۀ زهرا باستی، تهران: سمت: 31-49.
Curtis, Vesta Sarkhosh. (2015).  Parthian culture and society, Mesopotamia and Iran in the Parthian and Sasanian periods: rejection and revival c. 238 BC-AD 642: proceedings of a seminar in memory of Vladimir G. Lukonin, Translated into Persian by Zahra Basti, Tehran, Samt, Pp: 31-49 (in Persian).
سفر، فواد و محمدعلی مصطفی. (1376). هترا شهر خورشید، ترجمۀ نادر کریمیان سردشتی، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.
Safar, Fawad and Mohammad Ali Mustafa. (1997). Hetra Shahr Khurshid, Translated into Persian by Nader Karimian Sardashti, Tehran: Iran's Cultural Heritage Organization (in Persian).
شوتکی، مارتین. (1392). «منابعی درمورد تاریخ ماد آتروپاتنه و هیرکانیا در عهد اشکانیان»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراسته یوزف ویزهوفر، ترجمه هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز: 675-744.
Schottky, Martin. (2012). Sources on the history of Media Atropatene and Hyrcania in Parthian Era, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Hooshang Sadeghi, Tehran: Farzan Rooz, 675-744 (in Persian).
فاگل‌سانگ، ویلم. (1397). هخامنشیان برمبنای مدارک ایران شرقی، ترجمۀ خشایار بهاری، تهران: فرزان روز.
Vogelsang, W. J. (2018). The rise and organisation of the Achaemenid Empire: The eastern Iranian evidence, Translated into Persian by Khashayar Behari, Tehran: Farzan Rooz (in Persian).
فرای، ریچارد نلسون. (1344). میراث باستانی ایران، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
Frye, Richard N. (1965). ‎ The heritage of Persia, Translated into Persian by Masoud Rajabnia, Tehran: Book Translation and Publishing Company. (in Persian).
کارنامۀ اردشیر بابکان. (1397). ترجمه، آوانویسی و واژه‌نامه از بهرام فره‌وشی، تهران: دانشگاه تهران.
kārnāmag ī Ardaxšīr ī Pābagān. (2017). Translation, transliteration and glossary by Bahram Faravashi, Tehran: University of Tehran (in Persian).
کالج، مالکوم. (1388). اشکانیان، ترجمه مسعود رجب‌نیا، تهران: هیرمند.
‎Colledge, Malcom. (2009). Parthlans, Translated into Persian by Masoud Rajabnia, Tehran: Hirmand (in Persian).
کاشلنکو، گ. آ. (1385). «دولت پارت»، تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ترجمۀ کیخسرو کشاورزی، مجموعۀ نویسندگان، تهران، مروارید: 133-155.
Koshlenko, G. A. (2005). Parthian State, Iran's history from ancient times to today, Translated into Persian by KyKhosrow Keshavarzi, the author's collection, Tehran, Morvarid: 133-155 (in Persian).
کاویانی‌پویا، حمید. (1397الف). «بررسی استحکامات مرزی و تدافعی اشکانیان و شگرد آنها در مرزداری»، فصلنامه علمی-پژوهشی تاریخ اسلام و ایران دانشگاه الزهرا، سال بیست و هشتم، دوره جدید، شماره 38، پیاپی 128، تابستان: 113-136.
Kavyani Pooya, H. (2018). Defensive and Border Fortifications of the Parthians and their Tactic in Control of the Frontier. History of Islam and Iran, 28(38), 113-136. doi: 10.22051/hii.2018.17412.1485 (in Persian).
کاویانی‌پویا، حمید. (1397ب). «عملکرد اشکانیان در پاسداری از مرزها»، نشریه ادبیات پایداری، سال 10، شماره 19، پاییز و زمستان: 253-275.
kavyani pooya, H. (2019). The Parthians’ performance in Guarding the borders (Mythological-Historical Marzbānān). Journal of Resistance Literature, 10(19), 253-275. doi: 10.22103/jrl.2019.2313 (in Persian).
کریستن‌سن، آرتور. (1368). ایران در زمان ساسانیان، ترجمه غلامرضا رشیدیاسمی، تهران: دنیای کتاب.
Christensen, Arthur. (1989). Le' Iran sous les sassanides, Translated into Persian by Gholamreza Rashid Yasmi, Tehran: World of Books (in Persian).
کوک، جان مانوئل. (1383). شاهنشاهی هخامنشی، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
‏‫‎Cook, John Manuel. (2004). The Persian empire, Translated into Persian by Morteza Saqhebfar, Tehran: Qoqnoos. (in Persian).
کیان‌راد، خسرو. (1396). بازرگانی در روزگار اشکانیان، تهران: آبادبوم.
Kianrad, Khosrow. (2016). Trade in the Parthian period, Tehran: Abadboom (in Persian).
گیرشمن، رومن. (1370). هنر ایران در دوران پارتی و ساسانی، ترجمه بهرام فره‌وشی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
Ghirshman, Roman. (1991). ‎ L'art de l'Iran parthes et sassanides, Translated into Persian by Bahram Fravashi, Tehran, Elmi Farhangi (in Persian).
گیرشمن، رومن. (1372). ایران از آغاز تا اسلام، ترجمۀ محمد معین، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
Ghirshman, Roman. (1993). L'Iran des origines al Islam, Translated into Persian by Mohammad Moin, Tehran, Agah (in Persian).
لوزینسکی، بوهدان فیلیپ. (1380). خاستگاه پارت‌ها، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: پژوهنده.
Lozinski, Bohdan Philip. (2001). The original homeland of Parthins, Translated into Persian by Ruqiyeh Behzadi, Tehran: Pazhuhandeh (in Persian).
لوکونین، و.گ. (1380). «نهادهای سیاسی، اجتماعی و اداری، مالیات‌ها و دادوستد»، تاریخ ایران کمبریج جلد 3 بخش 2، ویراسته احسان یارشاطر، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر: 71-148.
Lukonin, V. G. (2001). Political, Social and Administrative Institutions, Taxes and Trade, In Yarshater, Ehsan (ed.), The Cambridge History of Iran, Vol. 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1, Translated into Persian Hasan Anoosheh, Tehran, Amirkabir, 71-141 (in Persian).
مازیار، سپیده. (1398). «مدیریت فضایی و سیاسی کرانه‌های جنوبی دره ارس در دوره اشکانی»، آفرین‌نامه: مقاله‌هایی در نکوداشت استاد مهدی رهبر، به کوشش یوسف مرادی، تهران: مرکز معرفی فرهنگی: 203-212.
Maziar, Sepideh. (2019). Spatial Planning and Political Management of the Southern Basin of the Araxes Valley during the Parthian (Arsacid) period, in Moradi, Yosef (ed.), Afarin Nameh; Essays on the Archaeology of Iran in Honour of Mehdi Rahbar, Tehran: Ritch, Pp: 203-212 (in Persian).
محمدی‌فر، یعقوب. (1387). باستان‌شناسی و هنر اشکانی، تهران: سمت.
Mohammadifar, Yaqoub. (2008). The Parthian archaeology and art, Tehran: Samt (in Persian).
ملکی، محمد. (1397). اشکانیان ارمنستان، تهران: پژواک کیوان.
Maleki, Mohammad. (2018). Arsacid dynasty of Armenia, Tehran, Pezhvak Keyvan (in Persian).
موسوی، محمود. (1393). «هنر و معماری اشکانی»، تاریخ جامع ایران جلد 4، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: 101-128.
Mousavi, Mahmoud. (2013). Parthian Art and Architecture, Comprehensive History of Iran Vol. 4, Tehran: Center for the Great Islamic Encyclopedia, Pp:101-128 (in Persian).
موسی خورنی. (1380). تاریخ ارمنیان، ترجمه ادیک باغداساریان، تهران: چاپ خود مؤلف.
Moses khorenatsi. (2001). History of the Armenians, Translated into Persian by Edik Baghdasarian, Tehran (in Persian).
میرزایی، آزیتا. (1399). «گونه‌شناسی قلعه‌های اشکانی و ساسانی شمال خراسان و تعیین جایگاه سیاسی و اجتماعی منطقه بر اساس تعاملات فرهنگی آن»، مطالعات باستان‌شناسی پارسه، شماره 12، سال چهارم، تابستان: 99-119.
Mirzaei A. (2020). Typology of Parthian and Sassanid Forts in Northern Khorasan and Determining the Position of the Region Based on its Cultural Interactions. Parseh J Archaeol Stud. 4(12), 99-119. doi:10.30699/PJAS.4.12.99 (in Persian).
 
میلار، فرگوس. (1392). «دورااروپوس در دورۀ اشکانی»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراسته یوزف ویزهوفر، ترجمه خشایار بهاری، تهران: فرزان روز: 745-764.
Millar, Fergus. (2012). Dura-Europos under Parthian Rule, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Bahari, Tehran: Farzan Rooz, 745-764 (in Persian).
نامه تنسر. (1354). تصحیح و تحشیۀ مجتبی مینوی و محمداسماعیل رضوانی، تهران: خوارزمی.
The letter of Tansar. (1975). Editing and proofreading by Mojtaba Minovi and Mohammad Ismail Rezvani, Tehran: Kharazmi (in Persian).
نوراللهی، علی. (1394). «گذری بر معماری و شهرسازی ایران در دوره اشکانی»، دوفصلنامۀ تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، سال 3، شماره 5، بهار و تابستان: 55-80.
Nurullahi, Ali. (2014). Architecture and urban planning of Iran during the Parthian period, journal of restoration and cultural heritage, Vol. 3, No. 5, Pp. 55-80 (in Persian).
نیکنامی، کمال‌الدین، محمدی‌فر، یعقوب؛ صراف، محمدرحیم. (1385). «تحلیل باستان‌شناختی استقرارگاه‌های اشکانی در زاگرس مرکزی»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، دوره 57، شماره 2 (180)، زمستان: 93-110.
Niknami, Kamaleddin, Mohammad far, Yaqub and Rahim Saraf, Mohammad. (2006). Archaeological Analysis of Parthian Settlements in Central Zagros, Tehran University Faculty of Literature and Humanities Journal, Vol. 57, No. 2 (180), Winter: 93-103 (in Persian).
نیولی، توماسو. (1393). «اوضاع اجتماعی در دوره‌های سلوکی و اشکانی»، تاریخ جامع ایران جلد 2، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: 35-52.
Gnoli, Tommaso. (2013). Social Conditions in the Seleucid and Parthian Periods, Comprehensive History of Iran Vol. 2, Tehran: Center for the Great Islamic Encyclopedia, Pp: 35-52 (in Persian).
وان‌دراشپک، روبارتوس. (1392). «اسناد میخی دربارۀ تاریخ اشکانیان: آرشیو رحیم‌سو، داده‌هایی برای مطالعۀ زندگی معمولی» امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراسته یوزف ویزهوفر، ترجمه آرزو رسولی، تهران: فرزان روز: 295-384.
Van der Spek, J. Robartus. (2012). Cuneiform Documents on Parthian History: The Rahimesu Archive. Materials for the study of the Standard of Living, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Arezoo Rasooli, Tehran: Farzan Rooz, 295-384 (in Persian).
وخل‌سانگ، ویلم. (1388). «ملاحظاتی درباره هیرکانیا در دوره هخامنشی»، تاریخ هخامنشیان خرونینگن جلد 3، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: توس : 183-202.
Vogelsang, W. J. (2009). “Considerations about Hyrcania in the Achaemenid period?” In Kuhrt, A and Sancisi-Weerdenburg, H (eds.), Achaemenid History, III, Translated into Persian by Morteza Saqebfar, Tehran, Toos, pp. 183-202 (in Persian).
ورستاندیک، آندره. (1397). تاریخ امپراتوری اشکانیان، ترجمۀ محمود بهفروزی، تهران : جامی.
Verstandig, Andre. (2017). Histoire de l'empire parthe, Translated into Persian by Mahmoud Behfrozi, Tehran: Jami (in Persian).
ولسکی، یوزف. (1383). شاهنشاهی اشکانی، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
Wolski, Jozef. (2004). ‎L Empire des arsacides, Translated into Persian by Morteza Saghebfar, Tehran: Qoqnoos. (in Persian).
ونکه، رابرت جی. (1386). «الیماییان، پارتیان و تحول امپراتوری‌ها در جنوب غرب ایران»، مجله باستان‌شناسی و تاریخ، ترجمه عباس رضایی‌نیا، سال 21 شماره 2، سال 22 شماره 1: 68-76.
Wenke, Robert J. (2007). Elymeans, Parthians, and the Evolution of Empires in Southwestern Iran, Journal of Archeology and History, Translated into Persian by Abbas Rezainia, Vol. 21, No. 2, Vol. 22, No. 1: 68-76 (in Persian).
ویدن‌گرن، گئو. (1397). رویارویی فرهنگی ایرانیان و سامیان در روزگار پارتیان، ترجمۀ بهار مختاریان، تهران: آگه.
Widengren, Geo. (2017). Iranisch-semitische Kulturbegegnung in parthischer Zeit, translated into Persian by Bahar Mokhtarian, Tehran: Agah (in Persian).
ویزهوفر، یوزف. (1392). «مدارکی دربارۀ تاریخ و فرهنگ پارس در دوران اشکانیان»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراستۀ یوزف ویزهوفر، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز: 657-675.
Wiesehöfer, Josef. (2012). Evidence on the history and culture of Persia among the Parthians, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Hooshang Sadeghi, Tehran: Farzan Rooz, 657-675 (in Persian).
ویزهوفر، یوزف. (1380). ایران باستان، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
‎Wiesehofer, Josef. (2001). Ancient Persia, Translated into Persian by Morteza Saghebfar, Tehran: Qoqnoos (in Persian).
هاوسر، اشتفان. (1392). «هترا و پادشاهی اعراب»، امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، ویراستۀ یوزف ویزهوفر، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز.
Stefan R. Hauser. (2012). Hatra and Arab Kingdom, In Wiesehöfer, Josef (ed.), The Arsacid Empire: sources and documentation (Das Partherreich und seine Zeugnisse), Translated into Persian by Hooshang Sadeghi, Tehran: Farzan Rooz (in Persian).
 
English
Cassius Dio. (1955). Dio’s Roman History, Translated by Earnest Cary, London: William Heinemann.
De Planhol, X & Bastani Parizi, M.E. (1988). “Bam”, Encyclopedia Iranicaonline, Last Updated: December 15, 1988, https://www.iranicaonline.org/articles/bam-in-arabic-town.
Gregoratti, Leonardo. (2014). “The Parthian Empire: Romans, Jews, Greeks, Nomads, and Chinese on the Silk Road”, The Silk Road: Interwoven History, Edited by Mariko Mamba Walter and James P. Ito-Adler, Cambridge Institutes Press.
Gregoratti, Leonardo. (2016). “Parthian Empire”, Encyclopedia of Empires, Wiley Blackwell, 1-6.
Gregoratti, Leonardo. (2017). “Sinews of the other Empire: The Parthian Great King’s Rule Over Vassal Kingdoms”, Sinews of Empire, Edited by Hakon Fiane Teigen and Eivind Heldaas Seland, Oxford and Philadelphia: Oxbow Books.
Herman, Geoffrey. (2012). “The Jews of Parthian Babylonia”, The Parthian Empire and its Religions, Peter Wick & Markus Zehnder, Gutenberg: Computus Druck Satz & Verlag: 141-150.
Herodotus. (1830). Chronicles, Beloe Wiliam, University of California Libraries.
Jakubiak, Krzysztof. (2008). “ARSACIDS viii. Military Architecture Of Parthia”, Encyclopædia Iranicaonline, Last Updated: August 15, 2011, http://www.iranicaonline.org/articles/arsacids-viii-military-architecture-of-parthia
Justinus. (1732). Justini ex Trogi Pompeii Historiis Externis Libri XLIV, by N. Bailer, London: Printed for J. Brotherthon and ....
Labbaf-Khaniki, Meysam. (2020). “Castles, Walls, Fortresses. The Sasanian Effort to Defend the Territory”, Historia I Swiat, No 9: 37-56.
Mackenzie, D.N. (1996). “DURA EUROPOS”, Encyclopædia Iranicaonline, Last Updated: December 2, 2011, https://www.iranicaonline.org/articles/dura-europos
Olbrycht, Marek.J. (2003). “Parthia and Nomad of Central Asia. Elements of Steppe Origin in the Social and Military Development of Arsacid Iran”, Orientwissenschaftliche Hefte, Wittenberg: Universitat Halle-Wittenberg: 69-109.
Olbrycht, Marek.J. (2015). “Parthian Cities and Strongholds in Turkmenistan”, International Journal of Eurasian Studies vol II, Edited by Yu Taishan and Jinxiu, Beijing: Chinese Academy of Social Sciences: 117-125.
Olbrycht, Marek Jan. (2021). Early Arsakid Parthia (ca. 250- 165 B.C.), Leiden; Boston: Brill.
Pliny. (1855). Natural History Vol 2, Translated by John Bostock & H.T. Riley, Henry G.Bohn, York Street, Covent Garden.
Plutarch. (1932). Plutarch’s Lives, Vol III, Translated by Bernadotte Perrin, London: William Heinemann LTD.
Schmitt, Rudiger. (2003). “Hatra”, Encyclopædia Iranicaonline, Last Updated: March 20, 2012, https://www.iranicaonline.org/articles/hatra
Sima Qian. (1961). Records of the Grand Historian of China, Vol. 2, Translated by Burton Watson, Edited by Jacques Barzun and others, Columbia University.
Strabo. (1928). The Geography Vol 5, edited by T. E. Page, E. Capps, W.H.D. Rouse, Translated bu Jones Horace Leonard, London: William Heinemann LTD.
Strabo. (1960). The Geography Vol 6, edited by T. E. Page, E. Capps, W.H.D. Rouse, Translated bu Jones Horace Leonard, London: William Heinemann LTD.
Strabo. (1930). The Geography Vol 7, edited by T. E. Page, E. Capps, W.H.D. Rouse, Translated by Horace Leonard Jones, London: William Heinemann LTD.
Sundermann, Werner. (1989). “Bidaxsh”, Encyclopedia Iranicaonline, Last Updated: December 15, 1989, https://www.iranicaonline.org/articles/bidaxs-title-of-iranian-origin
Tacitus. (1904). The Annals of Tacitus Vol 1, London: J. Murray.
Tacitus. (1909). The Annals of Tacitus Books XI-XVI, London: J. Murray.
Taishan, YU. (2013). China and the Ancient Meditherranean Word: a Survey of Ancient Chinese Sources, Edited by Victor H. Mair, Philadelphia, University of Pennsylvania.

Files

History

  • Receive Date: 23 December 2022
  • Revise Date: 19 February 2023
  • Accept Date: 25 February 2023

Share

How to cite

Statistics